νυχτα του μυαλου

μερικες στιγμες χανω την αισθηση του χρονου
ζω τα ονειρα σαν πραγματικοτητα και την ζωη σαν ονειρο
δεν ξεχωριζω το πραγματικο απο το φαντασιακο
ειναι ενας ο κοσμος ,ειναι πολλοι ?
τωρα ονειρευομαι η ζω, ξεναω η θυμαμαι
, το σωμα μου θελει ποτισμα επιγοντως ,
το μυαλο μου τροφη απατηλη να συμπορευτει με τα ονειρα μου.
τερας η σκεψη ,πουτανα μεγαλη ,σε αταξια χωρις να λογοδοτει
το παραθυρο κλειστο απο μεσα , ποιος περαστικος θα το σπασει με την πετρα
της καρδια ,
νυχτα ,νυχτα συνοδευσε με ,γινε συνοδειπορος στης φαντασιας τα ταξιδια .