περι ερωτος

Δεν είναι απαραίτητο να απαρνηθεί ο πότης τα λογικά του. Ο εραστής όμως που διατηρεί τα δικά του δεν υπακούει ως το τέλος στο θεό του. Η αποχή ,όπως και η κατάχρηση ,δε δεσμεύουνε παρά μονάχα τον άνθρωπο.

Δεν ξέρω σε ποια άλλη περίπτωση αποφασίζει ο άνθρωπος για αιτίες τόσο απλές και τόσο αναπόφευκτες ,που αλλού ζυγίζεται το επιλεγμένο αντικείμενο με τέτοια ακρίβεια στο ακαθόριστο βάρος του της απολυσάσης , που έχει περισσότερες ευκαιρίες να ζυγίσει γυμνή την ύπαρξη ο ερασιτέχνης των αληθειών. Ξεκινώντας από ένα ξεγύμνωμα ισοδύναμο με τον θάνατο ,από μια ταπείνωση που ξεπερνάει εκείνη της ήττας και της προσευχής , θαυμάζω κάθε φορά που βλέπω να αναπλέκεται η ίδια η περιπλοκή των αρνήσεων ,των εύθηνων ,των συναλλαγών ,οι φτωχές εκμυστηρεύσεις ,τα εύθραυστα ψέματα ,οι εμπαθείς συμβιβασμοί ανάμεσα στην ηδονή του Άλλου, τα τόσα δεσμά που είναι αδύνατον να σπάσει κανείς μόνος του ,αλλά που λύνονται παρ’ ολ’ αυτά τόσο γρήγορα. Αυτό το μυστηριώδες παιχνίδι ,που προχωρεί από τον ερωτά ενός ανθρώπου ,μου είχε φανεί αρκετά όμορφο για να του αφιερώσω ένα μέρος της ζωής μου. Οι λέξεις μας ξεγελάνε ,όταν η λέξη<< ηδονή>> κρύβει αντιφατικές πραγματικότητες ,όταν περιλαμβάνει ,σύγχρονα ,τις έννοιες της ζεστασιάς ,της γλυκύτητας ,της αγωνιάς και του σπαραγμού. Η μικρή άσεμνη φράση του Ποσειδωνίου γύρο από την τριβή δυο μορίων σάρκας , που σε έχω δει να αντιγράφεις με μια επιμέλεια φρόνιμου παιδιού στα σχολικά σου τετράδια , δεν προσδιορίζει το φαινόμενο του ερωτά όχι περισσότερο απ’ όσο μια χορδή που αγγίζουμε με το δάκτυλο εξηγεί το φαινόμενο του ήχου. Δεν προβάλει τόσο την ηδονή ,όσο την ίδια την σάρκα ,αυτό το όργανο το φτιαγμένο από μυς ,αίμα κι’ επιδερμίδα ,αυτό το άλικο σύννεφο που έχει για αστραπή του την ψυχή.

Κι ομολογώ πως το λογικό σαστίζει μπροστά στο θαύμα αυτού του ίδιου του έρωτα , μπροστά σ’ αυτήν την αλλόκοτη ιδεοληψία που τα φέρνει έτσι ώστε αυτή η ίδια η σάρκα μας , που μας απασχολεί τόσο λίγο αν και συνθέτει το ίδιο μας το κορμί , που δεν μας ανησυχεί παρά μονάχα για να την πλύνουμε , να την θρέψουμε κι’ αν είναι δυνατόν ,να την εμποδίσουμε να υποφέρει, μπορεί και μας εμπνέει ένα τόσο δυνατό πάθος για χάδια ,μόνο και μόνο γιατί διεγείρεται από μιαν προσωπικότητα διαφορετική από τη δική μας , ή γιατί αντιπροσωπεύει κάποια σχήματα καλλονής , πάνω στα οποία ,άλλωστε ,οι καλλίτεροι κριτές δεν συμφωνούνε . εδώ , η ανθρώπινη λογική μένει απέξω ,όπως και στις αποκαλύψεις των μυστήριων . η λαϊκή παράδοση δε γελάστηκε ,όταν έβλεπε πάντα στον ερωτά μια μορφή μύησης ,ένα από τα σημεία συνάντησης του μυστικού με το ιερό. Η σεξουαλική εμπειρία παραβάλλεται ακόμη με τα Μυστήρια ,γιατί η πρώτη της επαφή δημιουργεί στον αμύητο την εντύπωση ενός τυπικού λίγο πολύ τρομακτικού ,που το χωρίζει μια σκανδαλώδης απόσταση από τις καθημερινές λειτουργίες του ύπνου , του πιοτού και του φαγητού, και γίνεται αντικείμενο αστεϊσμών ,ντροπής ή τρόμου. Ίδια με το χορό των μαινάδων ή με το ντελίριο των Κορυβαντων , ο έρωτας μας, μας σέρνει σ’ ένα διαφορετικό σύμπαν , στο οποίο μας απαγορευτεί να φτάσουμε σ’ άλλους καιρούς και στο οποίο παύουμε να προσανατολιζόμαστε μόλις σβηστεί η ορμή και λυθεί η μαγεία της απόλαυσης …

Μερικές απόψεις περί έρωτος από το βιβλίο της Μαργκεριτ Γιουρσεναρ ‘’ Αδριανού Απομνημονεύματα ‘’. Αυτά τα λόγια είναι γραμμένα στον πρόλογο του βιβλίου ένας από τους καλύτερους πρόλογους στα θέματα του ερωτά ,της ηδονής του θανάτου και της ζωής .